De ene dag is de andere niet, vaak draai ik interviews of een paar voxpops. Maar soms krijgt het interview een andere dimensie. Deze spreker moest onherkenbaar in beeld. Dat kan heel veel redenen hebben, omdat hij of zei vreest voor iemand anders, of omdat ze bang zijn voor reacties, hun omgeving of zich ergens voor schamen. Die reden doet mij er niet zoveel toe, ik moet immers alleen een mooi plaatje afleveren.
Nu vind ik het zelf soms een beetje simpel om je diafragma helemaal dicht te draaien en een silhouet te draaien. Of een bos bloemen in de achtergrond te zetten. Bloemen scherp, persoon onscherp. Of alleen de achterhoofd van iemand draaien. Ook zoiets. Je ziet dan niet dat iemand praat, en mij geeft het een heel vreemd gevoel.
Het was een maandagmiddag ergens in Drenthe, de gast kwam binnen en had zelfs een bivakmuts meegenomen. Dat ging me te ver, we nemen geen film voor de IRA op. En je criminaliseert direct iemand door hem in beeld te brengen met een bivakmuts. Maar de gast was behoorlijk kritisch, uit zijn lengte en gezichtsvormen zouden anderen al kunnen herleiden dat hij het was.
Geen probleem maar een uitdaging.
Uit een naburig cafe heb ik 2 wijnglazen gehaald, en die op verschillende afstanden voor de lens gezet. Door de bolling van de glazen vertekent alles. En als je dan nog een beetje met de glazen gaat schuiven, en je ook nog een beetje met je scherpte speelt kun je daar een heel mooi plaatje uithalen.
Ook kun je de vorm van het gezicht doen veranderen, iets wat deze gast graag wou.
Bijkomend voordeel is dat je je hele beeld veranderd ,dus ook aan de omgeving of de achtergrond is niet te herleiden waar de meneer zit.
Heel simpel dus: 2 wijnglazen.
Kost niks, maximaal effect.
Vind jij dit nu geslaagd? Of had ik wel gewoon een silhouet moeten draaien?
Laat me het weten, via een berichtje!
